تلسکوپ شکستگی(عدسی):

در ساختار این نوع تلسکوپ ها،نور اجرام آسمانی از عدسی ها عبور می کنند.ساده ترین نوع تلسکوپ به این صورت است که دو عدسی در دو سر لوله تلسکوپ قرار می گیرد.عدسی که روبه اجرام آسمانی مانند ستاره ها،ماه،سیارات و ... قرار دارد،عدسی شیءی می نامند،و عدسی دیگری که ناظر از آن تصویر را می بیند،عدسی چشمی می گویند.نور اجرام آسمانی از فاصله بسیار دوری از ما هستند،به همین دلیل،به صورت پرتو موازی از عدسی شیءی می گذرند.

پرتو ها پس از گذر از عدسی شیءی می شکنند و در نقطه ای به نام کانون متمرکز می شوند.فاصله میان کانون تا عدسی شیءی را فاصله کانونی عدسی شیءی می نامند.کار عدسی چشمی،بزرگنمایی تصویر است.در تلسکوپ ها عدسی چشمی قابل تغییر است پس میزان بزرگنمایی نیز قابل تغییر است.فاصله کانون تا عدسی چشمی را فاصله کانونی عدسی چشمی می گویند.ساخت تلسکوپ های شکستگی با محدودیت همراه است.یکی از مهم ترین مشکلات آنها این است که عدسی های شیءی بزرگ و ضخیم است،به همین دلیل عدسی تغییر شکل می یابد و تصویر درست در کانون تشکیل نمی شود.مشکل بعدی این است که عدسی ها در تصویر خطای رنگی ایجاد می کنند،و ساخت عدسی بدون خطای رنگی بسیار پر هزینه است.

تلسکوپ بازتابی(آیینه ای):

در تلسکوپ های بازتابی،یک آیینه ی مقعر(کاو=فرورفته)،نور را جمع و در یک نقطه کانونی می کند،که آن را آیینه اصلی تلسکوپ می نامند.در تلسکوپ های بازتابی این آیینه(آیینه اصلی تلسکوپ)،نقس عدسی شیءی را در تلسکوپ های شکستگی دارد،ولی در انتهای لوله تلسکوپ قرار دارد.در این نوع تلسکوپ ها،نور از آیینه اصلی به سوی آیینه دیگر بازتاب کرده،و از آنجا به عدسی چشمی می رسد.ساده ترین ساختار از این نوع تلسکوپ ها،تلسکوپ نیوتونی است،که نخستین بار نیوتون آن را ابداع کرد.در این نوع تلسکوپ ها،نور از آیینه اصلی به یک آیینه کوچک تر می تابد و ار آنجا به عدسی چشمی که روبرو آیینه تخت قرار دارد،می رساند.نوع دیگر تلسکوپ بازتابی،تلسکوپ کاسگِرین است.در این گونه بجای آیینه تخت دوم،یک آیینه محدب قرار دارد که درست روبروی آیینه اصلی است.نور تابیده از آیینه اصلی با این آیینه محدب برخورد می کند و دوباره به سوی آیینه اصلی باز می گردد.در مرکز آیینه اصلی حفره ای وجود دارد،که نور تابیده از آیینه دوم،از آن خارج می شود و به عدسی چشمی می رسد.حسن این تلسکوپ ها در این است که طول لوله تلسکوپ بسیار کوتاه است.

تلسکوپ های عدسی-آیینه یا کاتادیوپتریک،نوع دیگری از تلسکوپ های بازتابی هستند و در آنها،هم از آیینه و هم از عدسی استفاده می شود.این عدسی به صورت تیغه نازکی است که در دهانه تلسکوپ نصب می شود و خطای کرویت آیینه اصلی را تصحیح می کند.قسمتهای دیگر این تلسکوپ ها،شبیه تلسکوپ های کاسگرین است.

بزرگ ترین مزیت تلسکوپ های بازتابی نسبت به شکستگی این است که ساختن آیینه های بزرگ،آسانتر و کم هزینه تر است.امروزه بزرگ ترین تلسکوپ های دنیا از گونه بازتابی هستند.در حال حاضر،تلسکوپ رصد خانه کِک با قطر آیینه 10 متر بزرگ ترین تلسکوپ جهان به شمار می آید.اما تلسکوپ های بازتابی معایبی هم دارند.وضوح تصویر شان نسبت به تلسکوپ های شکستگی تا حدودی کمتر است.مشکل دیگر این است که پس از چند سال سطح آیینه آنها را باید دوباره اندود کرد.

توان های تلسکوپ:

تلسکوپ ها سه کار مهم انجام می دهند:

1.نسبت به چشم ما،نور بیشتری را جمع می کنند.

2.جزءیاتی را که نمی توان با چشم تفکیک کرد،تفکیک می کند.

3.جسم را بزرگ تر نشان می دهد.

توان جمع آوری نور:

مهم ترین توان تلسکوپ،توان جمع آوری نور است.عدسی شیءی در تلسکوپ های شکستگی یا آیینه اصلی در تلسکوپ های بازتابی،در مقایسه با چشم ما،نور بیشتری را جمع آوری می کند.به همین دلیل با استفاده از تلسکوپ،مشاهده ستاره هایی که دیدن آنها با چشم ممکن نیست.ممکن می شود.ستاره ها را با چشم غیر مسلح،تا حدود قدر شش می توان مشاهده کرد.تلسکوپ ها حد قدر قابل مشاهده را افزایش می دهند.برای مثال،تلسکوپی با قطر عدسی 5 سانتیمتر،ستاره ها را تا حدود قدر 10.5 نشان می دهد.امروزه با استفاده از بزرگ ترین تلسکوپ ها می توان ستاره ها را تا حد قدر 30 مشاهده کرد.این اجرام 3.5 میلیارد کم نور تر از حد قدر قابل مشاهده با چشم غیر مسلح اند.

 توان تفکیک:

در واقع،توان تفکیک،میزان رؤیت واضح جزءیات یک جسم است.هر چه تفکیک تلسکوپی بیشتر باشد،جزءیات جسم را واضح تر نشان می دهد.اگر چند ستاره خیلی به هم نزدیک با شند،با چشم غیر مسلح،مانند یک ستاره منفرد دیده می شود،اما با تلسکوپ،به دو یا سه ستاره تفکیک می شوند.هر چه عدسی شیءی یا آیینه اصلی تلسکوپ بزرگتر باشد،توان تفکیک آن بیشتر می شود. 

توان بزرگ نمایی:

یکی دیگر از توان های تلسکوپ،بزرگ کردن زوایایی است که اجسام تحت آنها مشاهده می شود،این کار را بزرگ نمایی می گویند.برای مثال،ماه در آسمان،تحت زاویه 0.5 درجه است و اگر تلسکوپ ما بزرگنماییش 20 برابر باشد،ما ماه را تحت راویه 10 درجه می بینیم(10=20*0.5)،یعنی قرص ماه را 20 برابر یزرگ تر کرده ایم.بزرگ نمایی هر تلسکوپ،از را بطه زیر بدست میاید:  

 بزگ نمایی=فاصله کانونی عدسی شیءی تقسیم بر فاصله کانونی عدسی چشمی

(تلسکوپ ها انواع دیگری هم دارند،مانند تلسکوپ رادیویی که انشاالله در بخشی دیگری از وبلاگ به آن می پردازیم.)

عکس ها:

تلسکوپ شکستگی:

تلسکوپ شکستگی:

تلسکوپ شکستگی:

تلسکوپ بازتابی:

تلسکوپ بازتابی نیوتونی:

تلسکوپ بازتابی کاسگرین:

تلسکوپ کاتادیوپترین:

تلسکوپ فضایی هابل:

تلسکوپ فضایی هابل:

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: